شادي کيلويي

به نام خدا

کي گفته شادي وسرور خوب نيست ؟

اما چه کسي گفته شادي وسرور مردم در گناه باشد؟

کدام دينِ حق گرايي ،شادي مردم را در اختلاط ورقص و متال و رپ و هِوي متال  و بلک کت  ومايکل جکسون  وهيپي گري و امور جلف وسبک  وخفيف قرار داده ؟

کدام آموزه ي ديني ، مجوز مجالس موسيقي مطرب وغنا و آوازه خواني هاي بي محتوا وبي هويت را صادر کرده است ؟ کدام اسلامي شادي مردم را در گناه ، ابتذال وخوش گذراني هاي ناسالم  وشوهاي تاريک  تعريف کرده است؟

آيا مديران و مسئولين ما واقعا نا آگاهانه تصميم مي گيرند وسوراخ دعا را گم کرده اند ؟ يا آگاهانه وتعمداً بي محابا چنين اراده هاي ضد ارزش وهنجار شکني دارند ؟

در اين فشار اقتصادي  واوضاع نه چندان مطلوب زندگي مردم ، مطابق آموزه هاي اسلامي  بهترين طريق شاد کردن مردم ،خدمت صادقانه(1) ، بي منت  ورفع مشکلات آنها ونگاه به داخل کشور است نه  وادادگي وابراز وابستگي  ونيز حزب وخط وقبيله گرايي هاوگروه بازي وسياه بازيهاي پوپوليستي  آزاردهنده وکسل کننده ي تشکلهاي سياسي  و رها کردن نظارتها وکنترلهاي اساسي در جامعه اي که براي آرمانهايش خونها  داده شده وزجرها کشيده شده است.

چرا با سهل انگاري ومسامحه ي برخي مديران  وتصميمات غير منطقي وکيلويي ،عملاً در زمين دشمن بازي مي کنند ؟

پي نوشت:

1)پيامبر اکرم(ص) فرمودند: «احبّ الاعمال الي اللّه سرور الذي تدخل علي المؤمن تطرد عنه جوعته او تکشف عنه کربته»(13) بهترين اعمال در پيشگاه خدا شادي و سروري است که براي مؤمن فراهم مي کند و اين شادي از راه دفع گرسنگي  و بر طرف کردن غم و اندوه اوست.( اصول کافي، ج 2، ص 191)